برنامه ریزی راهبردی بهسازی و نوسازی بافت های فرسودة شهری (مطالعة موردی: محلّة جوادیه منطقة 16 تهران)

رشد شتابان شهرنشینی در ایران به‌خصوص در سی سال اخیر و مهاجرت گستره به شهرها، مشکلاتی را به وجود آورده است. در ارتباط با شهرسازی بی‌برنامه که موجب ایجاد و گسترش بافت­های فرسوده در شهرها گردیده است، شهر تهران نیز به عنوان پایتخت کشور با موقعیّت مهم سیاسی – اجتماعی و اقتصادی دارای پهنه‌های وسیعی از بافت‌های فرسوده است که اکثر آنها بر روی گسل‌های مهم قرار گرفته‌اند. این امر تهران و ساکنان آن را با خطر جدی مواجه ساخته است. با توجّه به این ضرورت، این پژوهش در نظر دارد تا بافت فرسودة محلّة جوادیه تهران را بررسی و تحلیل نماید. هدف از این پژوهش، تدوین راهبردهایی برای ساماندهی بافت‌های فرسوده به منظور ارتقاء آنها برای سکونت شهروندان است. برای این منظور گردآوری داده‌ها به روش کتابخانه‌ای و پیمایشی و مصاحبه با کارشناسان و مسئولین امر و تهیّه پرسشنامه در قالب روش دلفی صورت گرفته و با استفاده از مدل‌های SWOT و ANPنتایج تحلیل گردید. همچنین نظرات گروه متخصص با استفاده از روش دلفی در ماتریس عوامل درونی و بیرونی به کار گرفته شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که استراتژی بازنگری در راستای بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسودة محلّة جوادیه به عنوان استراتژی اولویّت‌دار بهترین استراتژی است. از این رو در چارچوب راهبردهای بازنگری می‌توان از مشارکت مردم در راستای ایفای نقش مناسب آنها در ساماندهی و بهسازی بافت، بهره‌گیری از دسترسی مناسب و سرمایه‌گذاری در بافت در راستای احیای قیمت واقعی زمین بهره جست.